بنا به خبر دريافتى٬ کارخانه نساجى پوشش رشت که حدود ۶٠ کارگر دارد٬ بدستور کارفرما بخشى از کارگران به مرخصى اجبارى فرستاده شدند و بخشى ديگر از کار اخراج شدند. اين در حالى است که حقوق کارگران اين کارخانه حدود ۶ ماه است پرداخت نشده است. کارگران در اعتراض به اخراج و بيکارسازى قصد اعتصاب و اعتراض خيابانى داشتند اما نيروهاى امنيتى کارگران را تهديد کردند که هر نوع اعتراض خيابانى و راهپيمائى به معنى مخالفت با نظام است و مجازات اعدام دارد! به اين ترتيب با نشان دادن شمشير زندان و اعدام و ترساندن کارگران گرسنه مانع اعتراض آنان شدند.
با اينحال کارگران در مقابل کارخانه دست به تحصن زدند که بلافاصله ماموران ضد شورش وارد عمل شدند و کارگران را پراکنده کردند. اداره کار و تامين اجتماعى نيز به کارگران اخراجى گفته است که آنها نميتوانند از بيمه بيکارى استفاده کنند چون کارفرما هزينه بيمه آنها را نپرداخته است و مادام که اين هزينه پرداخت نشود از بيمه بيکارى خبرى نيست. تعدادى از کارگران با کارمندان اداره تامين اجتماعى شماره ٣ که در شهر صنعتى رشت واقع است بخاطر اين پاسخهاى سربالا درگير شدند که در اثر آن چند نفر از کارگران بازداشت شدند. در حال حاضر کارخانه نساجى پوشش٬ مانند بيشتر مراکز صنعتى در ايران٬ نيمه تعطيل است و به احتمال قوى در سال آتى تعطيل خواهد شد.
کارگران!
اداره کار و تامين اجتماعى ارگانهاى احقاق حقوق ما کارگران نيستند. اينها دفتر و دستک و پادوى سرمايه داران اند. کارفرماها حقوق ما را ماهها به تعويق مى اندازند و نمى دهند٬ بيمه ها را که قبلا از حقوق مان کسر شده نميدهند و به جيب ميزنند٬ همان اداره بيمه و کار و تامين و غيره هم کارى ندارد که بيمه پرداخت شده يا نه٬ و وقتى که اخراج ميشويم تازه توپ فوتبال بين کارفرما و ادارات مربوطه ميشويم! وعده داده اند که بدنبال تعطيلات نوروزى به پرونده هايتان رسيدگى خواهد شد! تجربه هزاران باره هم طبقه ايهاى ما در سراسر ايران نشان ميدهد که اينها وعده هاى پوچى است که کشيمنى داده ميشود و هيچ نتيجه اى ندارد و تنها کارگران را در دالانهاى تو در توى بورکراسى سر ميدوانند و نهايتا با دست خالى روانه شان ميکنند .
براى نقد کردن حقوق ها نميتوانيم به اين جماعت متکى شويم٬ به نيروى متحد خودمان متکى شويم و حق مان را از حلقومشان بيرون بکشيم.
